Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ Δ.Χ.

1.   Εισαγωγικές παρατηρήσεις

Οι διατάξεις του άρθρου 10 του Ν.2579/1998, όπως ισχύουν σήμερα, ρυθμίζουν την φορολογία της μεταβίβασης των Δ.Χ. λεωφορείων αστικών και υπεραστικών ενταγμένων σε ΚΤΕΛ ή στον ΟΑΣΘ, των τουριστικών λεωφορείων καθώς και των επιβατικών Δ.Χ. αυτοκινήτων ΤΑΧΙ.

Οι διατάξεις αυτές, λειτουργούν παράλληλα και αυτόνομα προς τις γενικές φορολογικές διατάξεις και έχουν περιορισμένη χρονική διάρκεια εφαρμογής, δηλαδή μέχρι 31.12.2016 (ν. 4313/2014).

Αφορούν την μεταβίβαση από επαχθή αιτία των αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης και κατά συνέπεια στην περίπτωση δωρεών ή κληρονομιών εξακολουθούν και εφαρμόζονται οι οικείες διατάξεις και όχι οι διατάξεις αυτού του άρθρου.

Σε κάθε μεταβίβαση αυτοκινήτων ΔΧ από επαχθή αιτία όταν γίνεται μαζί με την άδεια κυκλοφορίας τους επιβάλλεται, αφενός μεν εφάπαξ ποσό φόρου για την μεταβιβαζόμενη άδεια κυκλοφορίας (§1 αυτού του άρθρου), αφετέρου δε εφάπαξ ποσό φόρου για το μεταβιβαζόμενο όχημα ως εμπόρευμα (§ 2 αυτού του άρθρου).

Επίσης, κατά τη μεταβίβαση από επαχθή αιτία μόνο του αυτοκινήτου οχήματος ως εμπορεύματος πάγιου στοιχείου  χωρίς την άδεια κυκλοφορίας, επιβάλλεται εφάπαξ το ποσό φόρου της § 2.

Στις περιπτώσεις που επιβάλλεται ο φόρος αυτού του άρθρου προβλέπεται, από τις §§ 6 και 7,  παράλληλη απαλλαγή των πωλητών από το φόρο ή την εισφορά που επιβάλλεται με βάση τις ισχύουσες διατάξεις στο κέρδος (υπεραξία) που προκύπτει από τη μεταβίβαση τόσο της άδειας των αυτοκινήτων αυτών, όσο και από τη μεταβίβαση ως εμπορεύματος του οχήματος (που αποτελεί πάγιο στοιχείο για τους ιδιοκτήτες του) των υπόψη αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης (ΠΟΛ 1113/1998).

Επισημαίνεται ότι η απαλλαγή αυτή αφορά μόνο φόρο εισοδήματος, ενώ ως προς την εισφορά αφορά μόνο την εισφορά που έχει επιβληθεί με παράλληλη απαλλαγή του φόρου εισοδήματος (όπως συμβαίνει με την εισφορά του άρθρου 28 του Ν.2119/1952 σε συνδυασμό με την § 2 του άρθρου 2 του Ν.Δ.3629/1956, που αναφέρεται σε ειδική εισφορά προς το Δημόσιο στην περίπτωση μεταβίβασης λεωφορείου ενταγμένου στο ΚΤΕΛ, για τη μεταβίβαση της άδειας του λεωφορείου και δεν αφορά οποιαδήποτε άλλη εισφορά∙ π.χ. δεν αφορά την εισφορά υπέρ του ΤΣΑ, ούτε οποιαδήποτε άλλη επιβάρυνση∙ π.χ. τέλος χαρτοσήμου*.

    *Η μεταβίβαση της άδειας μεταφορικού μέσου δημόσιας χρήσης, με ή χωρίς τη μεταβίβαση και του ίδιου του μεταφορικού μέσου, εφ’ όσον η μεταβίβαση γίνεται από επαχθή αιτία, δηλαδή με αντάλλαγμα και ο αποκτών δια αυτής δύναται να ενεργήσει δημόσια μεταφορά προσώπων, δεν υπόκειται σε ΦΠΑ αλλά υποχρεωτικά υπάγεται σε αναλογικό τέλος χαρτοσήμου 2% πλέον εισφορά 20% υπέρ ΟΓΑ. (ΠΟΛ 1103/1990).

2.   Οι διατάξεις του φόρου μεταβίβασης

Ειδικότερα, σε κάθε μεταβίβαση από επαχθή αιτία αυτοκινήτου δημόσιας χρήσης, επιβάλλεται εφάπαξ ποσό φόρου για τη μεταβιβαζόμενη άδεια κυκλοφορίας  ως ακολούθως:

§1. Σε κάθε μεταβίβαση από επαχθή αιτία αυτοκινήτου δημόσιας χρήσης με την άδεια κυκλοφορίας του, περιλαμβανομένης και της ανταλλαγής του, πριν από τη μεταβίβαση αυτή, καταβάλλεται εφάπαξ πάγιο ποσό φόρου για τη μεταβίβαση της άδειας κυκλοφορίας, ως εξής:

β) Για επιβατικό αυτοκίνητο δημόσιας χρήσης (ΤΑΧΙ), κατά την πρώτη μεταβίβαση, ποσό τρείς χιλιάδες σαράντα ένα ευρώ και εβδομήντα πέντε λεπτά (3.041,75). Για καθεμιά από τις μετέπειτα από αυτή μεταβιβάσεις, ποσό χίλια τριακόσια πενήντα ένα ευρώ και είκοσι πέντε λεπτά (1.351,25). Τα ποσά αυτά μειώνονται κατά ποσοστό δεκαπέντε τοις εκατό (15%) εφόσον το αυτοκίνητο έχει ως έδρα δήμο ή κοινότητα με πληθυσμό κάτω από εκατό χιλιάδες (100.000) κατοίκους και κατά ποσοστό είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) εφόσον το αυτοκίνητο έχει ως έδρα δήμο ή κοινότητα με πληθυσμό κάτω από πέντε χιλιάδες (5.000) κατοίκους. Ως πρώτη μεταβίβαση, για την εφαρμογή των διατάξεων της περίπτωσης αυτής, θεωρείται η μεταβίβαση που έγινε μετά την 1.1.1997.

γ) Για τουριστικό λεωφορείο δημόσιας χρήσης, ποσό τριακόσια τριάντα εννέα ευρώ και είκοσι πέντε λεπτά (339,25).

δ) Για λεωφορείο δημόσιας χρήσης, που ανήκει σε φυσικό πρόσωπο ή σε επιχείρηση οποιασδήποτε νομικής μορφής ή σε κοινοπραξία ή σε κοινωνία, που είναι ενταγμένο σε Κ.Τ.Ε.Λ. και εκτελεί μεταφορές με κόμιστρο, σε:

αα) Υπεραστικές επιβατικές γραμμές, αναλόγως του ύψους του μερίσματος που διανεμήθηκε για το μεταβιβαζόμενο λεωφορείο στο προηγούμενο έτος από τη μεταβίβαση, ποσό δύο χιλιάδες είκοσι εννέα και εβδομήντα πέντε (2.029,75) ευρώ,  εφόσον το υπόψη μέρισμα δεν ήταν μεγαλύτερο από είκοσι εννέα χιλιάδες τριακόσια πενήντα (29.350) ευρώ, ποσό τρείς χιλιάδες τριακόσια εβδομήντα πέντε ευρώ και είκοσι πέντε λεπτά (3.375,25), εφόσον το υπόψη μέρισμα ήταν πάνω από είκοσι εννέα χιλιάδες τριακόσια πενήντα (29.350) ευρώ  και μέχρι σαράντα τέσσερις χιλιάδες είκοσι πέντε (44.025) ευρώ και ποσό πέντε χιλιάδες εξήντα (5.060,00) ευρώ, εφόσον το υπόψη μέρισμα υπερέβαινε τα σαράντα τέσσερις χιλιάδες είκοσι πέντε (44.025) ευρώ.

ββ) Αστικές επιβατικές γραμμές, ποσό χίλια εξακόσια ενενήντα ευρώ και πενήντα λεπτά  (1.690,50).

ε) Για λεωφορείο δημόσιας χρήσης που ανήκει στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης (Ο.Α.Σ.Θ.), ποσό  3.374,91 €.*

* Τα ποσά του φόρου παρατίθενται όπως διαμορφώθηκαν με το άρθρο 8 § 13 του ν. 3842/2010.

Κατά την εφαρμογή των διατάξεων αυτής της παραγράφου, για κάθε μεταβίβαση ποσοστού δικαιώματος συνιδιοκτησίας, το αντίστοιχο ποσό φόρου επιμερίζεται ανάλογα.

Επίσης, σε κάθε μεταβίβαση του οχήματος αυτοκινήτου δημόσιας χρήσης είτε μαζί με την άδεια, είτε χωρίς την άδεια κυκλοφορίας του (δηλαδή στην περίπτωση που κάποιο αυτοκίνητο δημόσιας χρήσης αποχαρακτηρίζεται και πωλείται μόνο το αυτοκίνητο όχημα ως εμπόρευμα) καταβάλλεται εφάπαξ φόρος για τη μεταβίβαση του παγίου αυτού  στοιχείου ως  εξής:

 §2. Σε κάθε μεταβίβαση του οχήματος αυτοκινήτου δημόσιας χρήσης από επαχθή αιτία, περιλαμβανομένης και της ανταλλαγής του, πριν από τη μεταβίβαση αυτή, καταβάλλεται εφάπαξ πάγιο ποσό φόρου για τη μεταβίβαση του πάγιου αυτού στοιχείου και ως εξής:

β) Για επιβατικό αυτοκίνητο δημόσιας χρήσης, ποσό τριακόσια τριάντα εννέα ευρώ και είκοσι πέντε λεπτά (339,25).

γ) Για τουριστικό λεωφορείο δημόσιας χρήσης, αναλόγως του αριθμού των θέσεων καθήμενων επιβατών του οχήματος και των ετών κυκλοφορίας του στην Ελλάδα ως εξής:

ΕΤΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ	ΘΕΣΕΙΣ	ΠΟΣΑ ΦΟΡΟΥ ΣΕ ΕΥΡΩ
6	25	404,80
6	26-38	471,50
6	39-52	607,20
6	53+	673,90
6-13	25	556,60
6-13	26-38	1.113,20
6-13	39-52	1.889,45
6-13	53+	2.193,05
13-20	25	370,30
13-20	26-38	741,75
13-20	39-52	1.416,80
13-20	53+	1.687,05
20+	25	235,75
20+	26-38	506,00
20+	39-52	708,40
20+	53+	944,15

 δ) Για λεωφορείο δημόσιας χρήσης, που είναι ενταγμένο σε Κ.Τ.Ε.Λ. ή ανήκει σε επιχείρηση με οποιαδήποτε νομική μορφή ή κοινοπραξία ή κοινωνία, το οποίο εκτελεί ή εκτελούσε μεταφορές σε αστικές ή υπεραστικές επιβατικές γραμμές, ποσό χίλια τριακόσια πενήντα ένα ευρώ και είκοσι πέντε λεπτά (1.351,25). Στην περίπτωση που από το έτος της πρώτης κυκλοφορίας του λεωφορείου στην Ελλάδα έχουν παρέλθει πάνω από δέκα έτη, ως πρώτου έτους λαμβανομένου του έτους της πρώτης κυκλοφορίας του στην Ελλάδα, το πιο πάνω ποσό μειώνεται στα εξακόσια εβδομήντα οκτώ ευρώ και πενήντα λεπτά (678,50).

 Για κάθε μεταβίβαση ποσοστού συνιδιοκτησίας του οχήματος, το αντίστοιχο ποσό φόρου αυτής της παραγράφου επιμερίζεται ανάλογα.

Έγινε δεκτό από την Διοίκηση (ΠΟΛ 1113/1998) ότι οι διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 2579/1998 δεν επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα ούτε άλλες διατάξεις της φορολογίας εισοδήματος  (πχ. τεκμήριο δαπάνης αγοράς επιχείρησης, με εξαίρεση βέβαια τις διατάξεις για την φορολογία υπεραξίας), ούτε διατάξεις άλλων φορολογιών (κληρονομιών, δωρεών κλπ)*.

*Η πώληση αποχαρακτηρισμένου αυτοκινήτου ΔΧ ως εμπορεύματος υπόκειται σε ΦΠΑ. Η αγορά νέου οχήματος σε αντικατάσταση παλαιού από τον κάτοχο αδείας αυτοκινήτου ΔΧ   δεν αποτελεί τεκμήριο αγοράς και υπόκειται σε ΦΠΑ και όταν αποκτάται από χώρα της Ε.Ε. 

«Δεν επιβάλλονται τα ποσά φόρου των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 10 του Ν. 2579/1998 σε περίπτωση ανταλλαγής ποσοστών συνιδιοκτησίας που πραγματοποιείται μεταξύ τους. Προκειμένου για μεταβιβάσεις που πραγματοποιούνται σε δικαιούχους που υπάγονται στην Α’ και Β’ κατηγορία του άρθρου 29 του Ν. 2961/2001 (ΦΕΚ 266 Α’), τα ποσά φόρου των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 10 του Ν. 2579/1998 μειώνονται κατά ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) και είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) αντίστοιχα». ( άρθρο 32 § 2 του ν. 3229/2004 ΦΕΚ Α 38 10.2.2004)

Δηλαδή, θεσπίσθηκε απαλλαγή από την καταβολή του εφάπαξ πάγιου ποσού φόρου που προβλέπεται από τις προαναφερόμενες διατάξεις για το όχημα αλλά και για την άδεια κυκλοφορίας αυτού, στην περίπτωση ανταλλαγής ποσοστών συνιδιοκτησίας που πραγματοποιείται μεταξύ των εκμεταλλευτών οχημάτων δημόσιας χρήσης (ΤΑΧΙ, λεωφορείων κλπ.). Για παράδειγμα έστω ότι ο Α και ο Β είναι συνιδιοκτήτες κατά 50% σε δύο διαφορετικά λεωφορεία τουριστικά τα Χ και Ψ. Εάν ο Α ανταλλάξει το ποσοστό συμμετοχής (50%) του λεωφορείου Χ με το ποσοστό του Β (50%) στο λεωφορείο Ψ, η πράξη αυτή απαλλάσσεται της εφάπαξ καταβολής του πάγιου ποσού φόρου.

Σε άλλη περίπτωση έστω ότι ο Α έχει το 100% ενός ταξί Χ και ο Β το 100% ενός ταξί (Ψ), ο Β ανταλλάσσει το 50% του Ψ Ταξί με το 50% του Χ ταξί του Α, η πράξη αυτή απαλλάσσεται της εφάπαξ καταβολής του πάγιου ποσού φόρου για το όχημα και την άδεια του.

Επίσης, καθιερώθηκε μείωση των ποσών φόρου που επιβάλλονται για την άδεια και το όχημα αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης (ΤΑΧΙ, λεωφορεία) κατά τη μεταβίβασή τους σε συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού, όπως οι κατηγορίες αυτής της συγγένειας προσδιορίζονται στο άρθρο 29 του Ν. 2961/2001 . Οι κατηγορίες αυτές είναι οι ακόλουθες:

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Α΄

α) Ο, η σύζυγος του μεταβιβάζοντα, β) ο σχετιζόμενος με σύμφωνο συμβίωσης με τον μεταβιβάζοντα γ) οι κατιόντες πρώτου βαθμού (τέκνα από νόμιμο γάμο, τέκνα χωρίς γάμο έναντι της μητέρας, αναγνωρισθέντα εκούσια ή δικαστικά έναντι του πατέρα, νομιμοποιηθέντα με επιγενόμενο γάμο ή δικαστικά έναντι και των δύο γονέων), δ) οι κατιόντες εξ’ αίματος δεύτερου βαθμού (εγγονοί) ε) οι ανιόντες εξ αίματος πρώτου βαθμού (γονείς).

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Β΄

Α) Οι κατιόντες εξ’ αίματος τρίτου και επόμενων βαθμών, β) οι ανιόντες εξ’ αίματος δεύτερου (παππούς, γιαγιά) και επόμενων βαθμών, γ) τα εκούσια ή δικαστικά αναγνωρισθέντα τέκνα έναντι των ανιόντων του πατέρα που τα αναγνώρισε, δ) οι κατιόντες του αναγνωρισθέντος έναντι του αναγνωρίσαντος και των ανιόντων αυτού, ε) οι αδελφοί (αμφιθαλείς ή ετεροθαλείς), στ) οι συγγενείς εξ αίματος τρίτου βαθμού εκ πλαγίου (ανεψιοί), ζ) οι πατριοί και οι μητριές, η) τα τέκνα από προηγούμενο γάμο του συζύγου, θ) τα τέκνα εξ αγχιστείας (γαμπροί - νύφες) και ι) οι ανιόντες εξ αγχιστείας (πεθερό - πεθερά).

Τα ποσοστά μείωσης του φόρου αυτού είναι πενήντα τοις εκατό (50%) για τους συγγενείς της πρώτης κατηγορίας και εικοσιπέντε τοις εκατό (25%) για τους συγγενείς της δεύτερης κατηγορίας.

§3. Τα ποσά των φόρων των προηγούμενων παραγράφων βαρύνουν τον πωλητή και καταβάλλονται από αυτόν με την υποβολή σχετικής δήλωσης στη δημόσια οικονομική υπηρεσία που είναι αρμόδια για τη φορολογία του εισοδήματός του.

Η δήλωση αυτή υπογράφεται από όλους τους συμβαλλόμενους και υποβάλλεται σε τέσσερα (4) αντίτυπα από τα οποία τα δύο επιστρέφονται θεωρημένα στον αγοραστή και το ένα στον πωλητή…

Όταν μεταβιβάζεται η άδεια του αυτοκινήτου δημόσιας χρήσης, υποβάλλεται μια μόνο δήλωση για την καταβολή του φόρου τόσο για τη μεταβιβαζόμενη άδεια, όσο και για το μεταβιβαζόμενο όχημα ως εμπόρευμα, ενώ εάν μεταβιβάζεται μόνο το αυτοκίνητο όχημα, στο έντυπο της δήλωσης γράφεται ότι μεταβιβάζεται μόνο το αυτοκίνητο όχημα και όχι και η άδεια και καταβάλλεται ο φόρος μόνο για το αυτοκίνητο όχημα (πάγιο στοιχείο).

Τα πάγια ποσά φόρων βαρύνουν τον πωλητή και καταβάλλονται από αυτόν πριν από τη μεταβίβαση εφάπαξ με την υποβολή της δήλωσης και δεν αναγνωρίζονται για έκπτωση από το εισόδημά του.

§4. Απαγορεύεται η σύνταξη συμβολαιογραφικών εγγράφων*, καθώς και η καταχώριση σε δημόσια βιβλία ή έγγραφα συμβολαιογραφικού  ή ιδιωτικού συμφωνητικού, για δικαιοπραξία των παραγράφων 1 και 2 αυτού του άρθρου, καθώς και η έκδοση οποιουδήποτε δημοσίου εγγράφου που να βεβαιώνει  οτιδήποτε που να προκύπτει από αυτή τη δικαιοπραξία, χωρίς την υποβολή θεωρημένου από την αρμόδια οικονομική υπηρεσία αντιτύπου της δήλωσης αυτού του άρθρου. Τα πρόσωπα που παραβαίνουν τις υποχρεώσεις που προβλέπονται από αυτό το άρθρο υπόκεινται και στο πρόστιμο της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του ν. 2523/1997…

* Συντάσσεται συμβολαιογραφικό έγγραφο για την μεταβίβαση τουριστικού λεωφορείου. Για την μεταβίβαση εξ’ ολοκλήρου αδείας ΔΧ λεωφορείου ενταγμένου σε ΚΤΕΛ αντί συμβολαίου εκδίδεται τιμολόγιο πώλησης, ενώ για την μεταβίβαση ποσοστού επί της αδείας συντάσσεται συμβολαιογραφικό έγγραφο. Για την πώληση άδειας ΤΑΧΙ αρκεί η εγγραφή στο βιβλίο μεταβολών του αυτοκινήτου και η έκδοση τιμολογίου πώλησης.

Σύμφωνα με το άρθρο 3 § 5 του ν. 2963/2001 μαζί με την άδεια κυκλοφορίας ΔΧ των λεωφορείων αστικών και υπεραστικών, τα οποία είναι ενταγμένα σε ΚΤΕΛ, μεταβιβάζονται και οι μετοχές της ΚΤΕΛ ΑΕ, τις οποίες κατέχει ο πωλητής. Ο φόρος υπεραξίας μεταβίβασης των ονομαστικών μετοχών βαρύνει τον πωλητή και καταβάλλεται με την υποβολή και εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του αντίστοιχου  έτους που ενεργήθηκε η μεταβίβαση.

§7. Κατά τη διάρκεια ισχύος αυτού του άρθρου δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις της περίπτωσης ζ’ της παραγράφου 3 του άρθρου 28 του ν. 2238/1994 και του δευτέρου και επόμενων αυτού εδαφίων της παραγράφου 2 του άρθρου 5 του ν. δ/τος 1146/1976 για μεταβιβάσεις των αυτοκινήτων οχημάτων της παραγράφου 2 αυτού του άρθρου.

Με την επιβολή του σχετικού εφάπαξ ποσού φόρου εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση για το υπερτίμημα που προκύπτει κατά τις μεταβιβάσεις αυτές. Τα προαναφερόμενα ισχύουν για όλες τις περιπτώσεις μεταβίβασης Δ.Χ. οχήματος ανεξάρτητα από την κατηγορία των βιβλίων που τηρεί η επιχείρηση της οποίας αυτό είναι πάγιο στοιχείο. ( ΠΟΛ 1044/2004).

 Τέλος, επισημαίνεται ότι μετά την λήξη του μεταβατικού καθεστώτος του άρθρου 10 του ν. 2579/1998, από την 1.1.2017 για το υπερτίμημα των μεταβιβάσεων των αυτοκινήτων ΔΧ θα έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του ΚΦΕ ν. 4172/2013 και συγκεκριμένα οι διατάξεις του άρθρου 21 § 1 για την πώληση του αποχαρακτηρισμένου αυτοκινήτου ως εμπορεύματος και οι διατάξεις του άρθρου 42 § 1 για την μεταβίβαση της άδειας κυκλοφορίας. (βλέπε Α. Κοψιαύτη: Κωδικοποίηση Φορολογίας εισοδήματος 2015).

Αναδημοσίευση άρθρου μου από e- magazine, epsilonet τεύχος 26.5.2015

Η ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΜΟΙΒΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΟΔΗΓΏΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ ΔΧ

        Με το άρθρο 22 του ν. 4172/2013 που ισχύει από 1.1.2014, τέθηκε ο γενικός κανόνας ότι καταρχήν εκπίπτουν όλες οι δαπάνες που πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης και εφόσον αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και εγγράφονται στα βιβλία ενώ συγχρόνως δεν περιλαμβάνονται στον  περιοριστικό κατάλογο των δαπανών του άρθρου 23.
Συνεπώς, η αμοιβή που λαμβάνει ο συνιδιοκτήτης οδηγός υπεραστικού ή αστικού λεωφορείου «ενταγμένου» σε ΚΤΕΛ ΑΕ ή ΚΤΕΛ από την κοινωνία των συνιδιοκτητών, η οποία εκμεταλλεύεται το λεωφορείο είναι επιχειρηματική δαπάνη και εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα.
        Η νομολογία, άλλωστε,  θεωρεί ότι γεννάται  θέμα εξαρτημένης σχέσης εργασίας αν μεταξύ των συνιδιοκτητών ο ένας εξ’ αυτών αναλάβει την οδήγηση του οχήματος κατόπιν ειδικής συμφωνίας μετά των λοιπών κοινωνών του δικαιώματος (συνιδιοκτητών). Η συμφωνία αυτή δέον να είναι σαφής, ρητή και αδιαμφισβήτητη χωρίς τούτο να συνάγεται εκ μόνο του απλού γεγονότος της οδήγησης του λεωφορείου από έναν συνιδιοκτήτη (Α.Π. 224/67, 1024/90, Εφ. Πατρών 945/87Π.ΑΘ. 5630/59).
Ως εκ τούτου, η αμοιβή του οδηγού συνιδιοκτήτη θεωρείται αμοιβή από μισθωτές υπηρεσίες.
Σε ποιόν, όμως, οργανισμό ασφαλίζεται ο συνιδιοκτήτης οδηγός;
Το ΙΚΑ, έχει δεχθεί ότι οι οδηγοί συνιδιοκτήτες που εργάζονται ως οδηγοί είτε στα λεωφορεία τους είτε σε λεωφορεία τρίτων δεν ασφαλίζονται σε αυτό (Έγγραφο ΙΚΑ Τ/475/32/7-10-2003) αλλά καλύπτονται από την ασφάλισή τους στον ΟΑΕΕ.
Περαιτέρω με την εγκύκλιο Υπ. Οικ.: ΔΕΑΦΑ 1064780/11.05.2015, έγινε δεκτό ότι οι αμοιβές μελών και διαχειριστών ΕΠΕ, καθώς και οι αμοιβές εκπροσώπων και εταίρων ΟΕ και ΕΕ (σ.σ. καθώς και των κοινωνιών λεωφορείων ΔΧ) για τις υπηρεσίες που παρέχουν με βάση την ιδιότητά τους αυτή προς τις υπόψη εταιρίες, εξομοιώνονται με τις αμοιβές διευθυντών ή μελών Δ.Σ. εταιρίας ή κάθε άλλου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας. Κατά συνέπεια, αυτές χαρακτηρίζονται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία και φορολογούνται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013.
Υπενθυμίζεται ότι με τις διατάξεις των παρ. 1 και 3 του άρθρου 60 του ν. 4172/2013 ορίζεται ότι το μηνιαίο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις, και των εφάπαξ παροχών, υπόκειται σε παρακράτηση φόρου με βάση την κλίμακα της παρ. 1 του άρθρου 15 και του άρθρου 16 μετά από προηγούμενη αναγωγή σε ετήσιο. Ο φόρος που παρακρατείται σύμφωνα με τις διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων μειώνεται κατά ποσοστό ενάμισι τοις εκατό (1,5%) κατά την παρακράτησή του.
Οι καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων οι οποίες επιβάλλονται με νόμο και τις οποίες καταβάλλουν οι εταίροι και οι διαχειριστές ΕΠΕ, ΟΕ και ΕΕ (σ.σ. καθώς και των κοινωνιών λεωφορείων ΔΧ) στον ασφαλιστικό φορέα για την ασφάλισή τους ως εταίροι, διαχειριστές ΕΠΕ, ΟΕ και ΕΕ (σ.σ. ή κοινωνιών) και μόνο για αυτή την αιτία, εμπίπτουν στην περ. δ' παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4172/2013, εφ' όσον αφορούν στο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις και συνεπώς εξαιρούνται της φορολογίας εισοδήματος.( Υπ. Οικ.: ΔΕΑΦΑ 1064780/11.05.2015).
 Τέλος, επισημαίνεται ότι ο ιδιοκτήτης λεωφορείου (ατομική επιχείρηση) δεν μπορεί να λάβει μισθό και το δικαίωμα του ως προς την αμοιβή περιορίζεται στο μέρισμα που λαμβάνει από την εκμετάλλευση του λεωφορείου που είναι ενταγμένο στο ΚΤΕΛ. (έγγραφο 45584/4433/1990 Υπουργείου Μεταφορών)
 Γενικότερα, το Υπουργείο Οικονομικών, έχει δεχθεί ότι δεν εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα οι μισθοί του επιχειρηματία. (εγκύκλιος 129/1955).