«Αντίδοτο» στη σταθερότητα και την ανάπτυξη
Με αρκετό κόσμο, λιγότερο όμως από όσο θα περίμενε κανείς για εκδήλωση με δύο τέως υπουργούς, έγινε η συζήτηση που διοργάνωσε το Οικονομικό Επιμελητήριο στην αίθουσα Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα, προχθές το βράδυ.
|
Ομιλητές ήταν η δημοσιογράφος Ζέζα Ζήκου και οι τέως υπουργοί Ανδρέας Ανδριανόπουλος και Νίκος Χριστοδουλάκης. Το κλίμα δεν ήταν ιδιαίτερα… εύκρατο για την εισπρακτική πολιτική απάντηση στην κρίση και αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή, όταν θεατής κατήγγειλε, πριν καν αρχίσουν οι ομιλίες, τους κ.κ. Χριστοδουλάκη και Ανδριανόπουλο ως έχοντες παίξει «κυρίαρχο ρόλο στην κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα». Το επεισόδιο έληξε γρήγορα και οι δύο ομιλητές κατόπιν, μίλησαν σίγουρα πολύ πιο απελευθερωμένα από ό,τι το έκαναν ως εν ενεργεία υπουργοί. Από τα κεντρικά σημεία δεν θα μπορούσε να μην είναι η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου. Ο κ. Χριστοδουλάκης, ο οποίος ήταν πολύ επιθετικός απέναντι στη σημερινή κυβερνητική πολιτική, παρότι διετέλεσε υπουργός του ΠΑΣΟΚ, τόνισε ότι δεν προσφέρεται ούτε για πανηγυρισμούς, αλλά ούτε και στόχος για επίθεση. «Είναι ακόμα νωρίς, πολλές λεπτομέρειες είναι άγνωστες ή δεν διατυπώθηκαν και η εξειδίκευση θα πάρει 3 έως 7 μήνες για κάποια πιστωτικά ιδρύματα» τόνισε μεταξύ άλλων. Πρόσθεσε πάντως ότι αν δεν αποφευχθεί η «αδράνεια του Ιουλίου» μετά την τότε συμφωνία, τότε το αποτέλεσμα θα είναι κακό. «Σε πολλά σημεία η συμφωνία της 21ης Ιουλίου ήταν καλύτερη από την προχθεσινή. Οι θρίαμβοι έφεραν τη μη υλοποίηση της όμως», είπε. Η γενική εικόνα που έδωσε ο κ. Χριστοδουλάκης πάντως, μόνο αισιόδοξη δεν ήταν, κυρίως όσο δεν υπάρχει ανάπτυξη: «Τα έσοδα δεν αυξάνονται με επιβολή φόρων στους ίδιους και στους ίδιους. Χωρίς εμπιστοσύνη ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες, δύσκολα θα ξαναβρεί το δρόμο της προόδου η ελληνική οικονομία» τόνισε χαρακτηριστικά. Ο κ. Χριστοδουλάκης είπε χαρακτηριστικά ότι «μηδενικό χρέος είχε μόνο η Ρουμανία του Τσαουσέσκου, αλλά κατέρρευσε μέσα στη φτώχια» ενώ πρόσθεσε ότι την εποχή της κρίσης της, η Αργεντινή έπιανε τους στόχους του ΔΝΤ, αλλά και αυτή κατέρρευσε. Ο κ. Χριστοδουλάκης πήρε αποστάσεις, «μακρινές» μάλιστα, από τη θέση του «δεν πληρώνω» λέγοντας ότι αντίστοιχα στην Ευρώπη και τον κόσμο υπάρχει το «δεν ξεχνάω» και ότι η Αργεντινή, ακόμα και σήμερα πηγαίνει «υπόδικη» από οίκους και φορείς που έχουν προσφύγει δικαστικά διεκδικώντας τα χρέη. Τέλος, ο κ. Χριστοδουλάκης τόνισε ότι για να αλλάξει κάτι θα πρέπει να «σταματήσει η δίμηνη τακτική εξουθένωσης και γίνει συμφωνία ετήσιων στόχων. Να συμφωνήσουμε με εσωτερικές διαδικασίες, μεταξύ μας, χωρίς ξένους διαιτητές. Πρέπει να υπάρχει ανάπτυξη, φορολογική νηνεμία και όχι άλλοι φόροι στους ίδιους. Το μόνο που θα παράγουμε θα είναι και άλλη αβεβαιότητα, και άλλος θυμός».
«Φταίει το κράτος»
Ο κ. Ανδριανόπουλος από την πλευρά του ήταν ακόμα πιο… άνετος και σίγουρα, στο νεοφιλελεύθερο πολιτικό άκρο του τραπεζιού. Επικέντρωσε στο κράτος θεωρώντας το, το απώτατο πρόβλημα της χώρας, προτιμώντας πάντως να μοιραστεί τις ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση με τους παρευρισκόμενους στη Ζωσιμαία, αλλά και με τους υπόλοιπους εκτός αυτής, από το να πάρει το δικό του μερίδιο ως διατελέσας υπουργός σε κυβερνήσεις της ΝΔ και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ δέκα χρόνια αργότερα. «Όλοι έχουμε ευθύνες για το χάλι στο οποίο βρισκόμαστε. Ποτέ δεν ακούγαμε. Ζούσαμε σαν ακροβάτες από το 1989. Στηριχτήκαμε, επί Ζολώτα σε ένα έξτρα δάνειο της ΕΕ για να πληρώσουμε τους μισθούς» τόνισε. Είπε μάλιστα ότι «δεν έχει σχέση η ελληνική κρίση με τον υπόλοιπο κόσμο. Στην Ελλάδα κατέρρευσε το κράτος. Είμαστε η μόνη χώρα που το πρόβλημα ξεκίνησε από το δημόσιο, δεν ξεκίνησε ούτε από τράπεζες, ούτε από υπερβολικές δανειοδοτήσεις, ούτε τίποτα». Ο κ. Ανδριανόπουλος υπερασπίστηκε τον ιδιωτικό τομέα λέγοντας πως «δεν γίνεται να εξοντώσεις το λαϊκό εισόδημα για να βάλεις τάξη στα δημοσιονομικά., Αλλά το δημόσιο είναι ιερή αγελάδα στην Ελλάδα και δεν τολμάει κανείς, κανένα κόμμα να το αγγίξει». Πήρε και αυτός τις αποστάσεις του από τις εισπρακτικές πολιτικές, λέγοντας ότι «το πρώτο μνημόνιο δεν λέει αύξηση φόρων, λέει μείωση ελλειμμάτων. Θα μπορούσαμε να το κάνουμε μειώνοντας το κράτος». Τέλος, η κα Ζήκου εστίασε στην τελευταία συμφωνία, λέγοντας ότι υπάρχει έλλειμμα ενημέρωσης και συμπλήρωσε: «Αν αυτή η κυβέρνηση δεν κατάφερε να εφαρμόσει το πρώτο μνημόνιο, πώς θα εφαρμόσει το δεύτερο;». Χαρακτήρισε «ταπείνωση» τον ερχομό των επιτηρητών στην Ελλάδα και συμπλήρωσε ότι «ο πολιτικός έχει χάσει την κοινωνική συνείδηση, ότι πάντα πρέπει να προστατεύει πάντα τον αδύναμο». Τέλος, χαρακτήρισε «κυνική και αδίστακτη» μέθοδο την «εσωτερική πτώχευση με περικοπή μισθών και συντάξεων».
ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ 2/11/2011
